Het verwijderen van teken

'Teken' zijn diertjes die als parasieten leven en die zondermeer als gevaarlijk moeten worden beschouwd. Dat komt niet zozeer omdat zij zich met hun monddelen vastmaken aan de huid van mensen en dieren en daarbij enig bloed van hun gastheer tot zich nemen. Nee, het beetje bloed dat zij daarbij tot zich nemen is niet het grootste probleem, maar wel het feit dat zij bij die actie gevaarlijke bacteriën aan hun gastheer kunnen gaan overdragen.

Teken moet men nooit verwijderen met zeep, of met heet water, zoals in sommige bronnen wel wordt geadviseerd. Want teken die schrikken van heet water, of van zeep, zouden kunnen gaan braken. Daarbij zouden zij dan de ongewenste bacteriën van de naam: 'Borrelia burgdorferi' kunnen afscheiden. Ook verdovingsmiddeltjes als alcohol kunnen dat negatieve effect oproepen. Dat dus allemaal niet doen! Maar de teek gewoon met een tekentang gaan verwijderen.

Het lastige aan het bovenstaande advies is dat men, als men een teek op iemands huid ziet zitten, lang niet altijd een tekentang bij de hand zult hebben. Wél zal men in veel van dat soort gevallen een portemonnee bij zich hebben. Daarom heeft men voor het verwijderen van teken een kaart ontwikkeld, die zeer goed voor het verwijderen van teken kan worden gebruikt. Die kaart heeft het formaat van een betaalpasje, zodat men die gemakkelijk in de portemonnee met zich mee kan dragen. In de rand van die kaart zit een gleufje, welke men over de teek heen kan gaan schuiven. En als men dat eenmaal heeft gedaan, is het verder een kleine kunst om de teek te verwijderen. Die kaart wordt 'safecard' genoemd en zij is bij apotheken voor betrekkelijk weinig geld te verkrijgen (verwar de benaming van die kaart niet met het woord: 'safeguard').

De teek dient men, zo snel als ook maar enigszins mogelijk is, weg te gaan halen. Want hoe langer de teek in de huid zit, hoe groter de kans is dat deze bepaalde ziekteverwekkers overdraagt. En daarna dient men meteen de aangedane plek met alcohol, of met jodium te gaan ontsmetten. Gebruik geen alcohol, maar ook geen jodium, respectievelijk zeep, olie, of andere middelen vóórdat men de teek verwijdert. Heeft men voor het verwijderen van een teek niet de beschikking over de hiervoor zo geschikte 'safecard', neem dan het liefst een puntig pincet. Opdat men de teek goed bij de kop kan gaan vastpakken. Pak de teek dan zo dicht mogelijk (op de huid) bij de kop beet. En trek hem er langzaam uit. Als er in de huid een stukje van de kop van de teek achterblijft, is dat geen problem. Dat verdwijnt op den duur vanzelf wel weer. Net zoals dat het geval is bij een splinter die (deels) in de huid van iemand terecht is gekomen. Het beetwondje wel even met gedenatureerde alcohol (70%); (of met vloeibare jodium; of met Betadine-oplossing) gaan ontsmetten, nadat men de teek uit de huid vandaan heeft gehaald. En ga wel zo gauw mogelijk even bij de huisarts langs! De gevolgen van een tekenbeet kunnen namelijk zeer ingrijpend zijn. Indien er een rode kring ('erythema migrans') op de plaats van het beetwondje ontstaat, of als men gezondheidsklachten krijgt, dient men al helemaal niet te wachten om naar de huisarts te gaan. Zat de teek waarschijnlijk al meer dan 24 uur in de huid vast? Houd de huid rondom de beet dan 3 maanden lang in de gaten. Let op het ontstaan van een rode ring, of op andere klachten, die met een tekenbeet te maken kunnen hebben. Zoekt u meer informatie, kijk dan op de site van het RIVM in de alfabetische lijst onder het kopje 'onderwerpen', voor specifieke informatie over: Tekenbeten.

Gezondheidsproblemen die een gevolg kunnen zijn van een tekenbeet, zijn er legio. De ziekte van Lyme, ofwel Lymeborreliose, komt wat dat betreft wel als eerste in beeld. De bacterie richt zich op het zenuwweefsel, op de gewrichten, op de huid en op het hart. De klachten welke door deze bacterie worden veroorzaakt, lijken eerst op griepachtige klachten. Deze klachten verschijnen meestal binnen een drietal maanden. Als de ziekte niet wordt opgemerkt, kan ze overgaan naar een volgende fase. Dan kan men neurologische klachten hebben; zowel als gewrichtsklachten; huidklachten en hartklachten. Er wordt dan gesproken over 'late Lymeziekte'. Het kan per persoon verschillen welke klachten men krijgt. Aandoeningen aan de zenuwen komen vaak voor. Dit kan op verschillende plaatsen in het lichaam uitmonden in zenuwpijn en het kan zenuwuitval tot gevolg hebben. Verlamming van de gezichtsspieren, of pijn en krachtsvermindering in bepaalde extremiteiten van mensen, komt hierbij ook voor. Bij sommige mensen doen zich gewrichtsklachten voor. Ook huidaandoeningen en/of hartritmestoornissen doen zich hierdoor voor.

De ziekte van Graves, welke zich na een tekenbeet kan manifesteren, is ook een zeer vervelend gezondheidsprobleem. Het is een zogenoemde auto-immuunziekte, waarbij hyperthyroïdie optreedt. Mensen met een te snel werkende schildklier kunnen veel verschillende symptomen vertonen. Te denken valt daarbij o.a. aan symptomen als hartkloppingen; zweten; vermoeidheid; dunne ontlasting; een opgejaagd gevoel en een verminderd seksueel verlangen. Door tijdens een operatie een deel van de schildklier weg te nemen, trachten artsen het surplus aan schildklierhormonen, wat door de schildklier wordt afgegeven, te doen verminderen. Maar soms is dat, ook na meerdere van dat soort operaties, geen succes. Dan moet men ertoe overgaan om de gehele schildklier weg te gaan nemen. En de patiënt zal dan vervolgens, zijn leven lang, een synthetisch gefabriceerde vervanger voor het schildklierhormoon moeten gaan innemen.

Vóór u besluit om een tip (die op deze website staat vermeld) te gaan opvolgen, dient u eerst de veiligheidsadviezen te lezen. Klik daarvoor op deze link.